مقایسه اثربخشی فعال سازی رفتاری و توانبخشی روانی اجتماعی برکارکردهای شناختی زنان مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن

پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی فعال‌سازی رفتاری و توان‌بخشی روانی- اجتماعی بر کارکردهای شناختی روانی کلام، انتزاع و توجه زنان مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن انجام گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحله‌ی پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش تمامی زنان مبتلابه اسکیزوفرنی مزمن مرکز جامع توان‌بخشی بیماران روانی پراور شهرستان شهرضا بودند که 45 نفر براساس ملاک‌‌های ورود به مطالعه، به‌ شیوه نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری فعال‌سازی رفتاری، توان‌بخشی روانی اجتماعی و کنترل جایگزین شدند. افراد دو گروه آزمایش در دوره‌های فعال‌سازی رفتاری و توان‌بخشی روانی-اجتماعی در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخله‌‌‌‌ای صورت نگرفت. شرکت کنندگان در سه مرحله به آزمون ارزیابی شناختی مونترال پاسخ دادند. داده‌‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر چند متغیری تحلیل شد. نتایج حاکی از تاثیر درمان فعال‌سازی رفتاری در افزایش روانی کلامی و بهبود توجه زنان مبتلابه اسکیزوفرنی مزمن در مرحله پس آزمون بود. همچنین نتایج نشان داد که مداخله توان‌بخشی روانی اجتماعی سبب افزایش انتزاع کلامی زنان مبتلابه اسکیزوفرنی مزمن در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون گشته و اثر آن در طول زمان نیز ثابت باقی‌مانده بود. بنابراین می‌توان از مداخله فعال‌سازی رفتاری بر بهبود کارکردهای شناختی روانی کلامی و توجه و از توان‌بخشی روانی اجتماعی در بهبود انتزاع کلامی بیماران مبتلابه اسکیزوفرنی مزمن استفاده نمود.